Напярэдадні і падчас брэсцкага турніру Аляксандр МЯШКОЎ, па яго прызнанні, усталяваў рэкорд па колькасці інтэрв'ю, приходившихся у сярэднім на дзень. Гутарка з карэспандэнтам “ПБ была храналагічна апошняй. Мы вытрымалі паўзу ў надзеі дачакацца уражанняў галоўнага з заснавальнікаў БГК ад гульнявой прэзентацыі абноўленай каманды.
— Памятаюцца ранейшыя такія турніры, калі каманда ў жніўні на вачах у карміцеляў выдавала максімум магчымага, а потым, у сезоне, так ужо не гуляла.
— Тут усё залежыць ад трэнераў і іх падыходаў. Цяпер рана казаць, што каманда цалкам збалансавана і згуляная. Мы бачым першыя намёткі. Думаю, Жэлька Бабіч правоў у жаданні забяспечыць усім гульнявую практыку нават у шкоду выніку. І тыя схемы, калі вырашаць лёс матчаў давяраюць маладым беларусам Ушалу, Волынцеву і Астрашапкину, абнадзейваюць. Мяркую, такіх нарыхтовак будзе шмат. І мы, нарэшце, перастанем разгадваць чужыя рэбусы, а наўзамен будзем прапаноўваць свае. У нас поўнае паразуменне з Бабічам, падтрымка яго падыходаў у пабудове трэніровак і гульні. Думаю, гэта па-сапраўднаму наш трэнер.
— На чым заснавана ваша ўпэўненасць, што гэта менавіта так?
— У яго каласальны вопыт у зборнай Харватыі: бронза на чэмпіянатах свету, Еўропы, Алімпіядзе. І цяпер гэты вопыт будзе перакла на наш клуб.
— Але гэта вопыт у ролі асістэнта.
— Не хачу нікога пакрыўдзіць, але Слаўка Голужа — гэта такі сцяг, які лунаў падчас спаборніцтваў. А непасрэдна чарнавую працу вёў Жэлька. У нас дакладная інфармацыя на гэты конт. Акрамя таго, па яго патрабаванні, мы запрасілі да супрацоўніцтва Марыё Томляновича. Гэта адзін з лепшых у свеце спецыялістаў па фізічнай падрыхтоўцы. Ён будзе прыязджаць на тых этапах сезону, калі паўстане неабходнасць у яго паслугах. Сёння хлопцы фізічна гатовыя так, што, па іх прызнаннях, не паспяваюць стаміцца за ўвесь матч. Вы ж бачылі: у другіх таймах каманда бяжыць лепш, чым у першае.
— Год таму па выніках такога турніру вы былі катэгарычна незадаволеныя гадовай селекцыяй.
— Цяпер, мне здаецца, усё нашмат танчэй і дакладней.
— У мінулым сезоне, па маіх адчуваннях, каманда задыхнулася, разрываючыся на два фронту. Зараз іх будзе тры.
— Слухайце, вось навошта было везці на гульню з “Металургам асноўны склад, калі было зразумела, што яго не абыграць у Скоп'е? А потым гульня са СКА — і каманда пасыпалася. Трэба было правільна размяркоўваць сілы. Спадзяюся, цяпер такіх памылак не будзе. Плюс каманда знаходзіцца ў некалькі іншай ступені гатоўнасці. Радуе жорсткасць падыходаў да дысцыпліны. Усе наогул ўладкавана так, што будзе не да рэйдаў у начны клуб. Дабрацца б да ложка і прыйсці ў сябе перад заўтрашняй нагрузкай. Леташні еўрапейскі ліберальны падыход — маўляў, усе гульцы прафесіяналы, іх трэба гладзіць па галоўцы і давяраць — карысці не даў. У нас быў дысбаланс у ментальностях трэнераў і гульцоў. Трэба разумець, што ў камандзе ёсць беларусы, расейцы. Без кантролю над імі можна страціць кантроль над сітуацыяй.
— Не сказаць, каб літоўцы управіліся і з датчанінам Кнудсеном...
— Так-так. Але супрацоўніцтва з Савукинасом і Астраускасом было неабходным і карысным крокам. Нам патрэбна была камунікацыя з Еўропай. Вось так адразу знакамітыя трэнеры да нас не паехалі б. А з дапамогай Гінтараса і Миглюса мы завязаліся з SEHA-лігай. Пад трэнераў з Еўрасаюза да нас паехалі гульцы. Яны пераканаліся, што ўсё тут не так дрэнна, як пішуць у газетах. А цяпер прыйшоў трэнер боле высокага ўзроўню, і каманда збіраецца годная. Хоць селекцыя яшчэ не скончана. Адно-два набыцця ў бліжэйшы час будуць. Трэба ўзмацняць заднюю лінію. У ёй ёсць праблемы. І ўсім гэта зразумела.
— Шмат часу адымаюць транспартныя клопаты пры пастаянных падарожжах на Балканы. Пастаўлю смелы пытанне: ці не пара выдаткавацца на кампактны самалёт для клубны чартараў?
— Паўтарыце гэта тады, калі пойдуць перамогі ў Лізе чэмпіёнаў. А пакуль будуць вылеты з Варшавы або Менска. Іншых варыянтаў няма. Хоць пастараемся забяспечыць больш камфартабельны аўтобус. ЅЕНА - ліга ў нас трэцяя ў пераліку прыярытэтаў. Першы — чэмпіянат Беларусі. Следам — Кубак ЕГФ.
— Упершыню на жнівеньскім турніры гасцяваў кіраўнік нацыянальнай федэрацыі. Можна ўспрымаць гэта як працэс пры спробе ачысціць супярэчнасцяў, якія праступалі часам?
— У нас з Уладзімірам Мікалаевічам Канаплёвым поўныя паразуменне і падтрымка адзін аднаго. Ён жа бачыць, што ўся наша праца накіравана на карысць беларускаму гандболу, на яго развіццё і папулярызацыю. У нас узгоднены пазіцыі па прыцягненню гульцоў у зборную, схеме чэмпіянату. Мы за кошт сродкаў “Белтрансгазу правялі на “Мінск-Арэне кубкавы “фінал чатырох. Думаю, у новым сезоне ён пройдзе яшчэ маштабней. То бок, гэта цеснае партнёрскае ўзаемадзеянне.
— Яно шмат у чым паўплывала на фарміраванне рэгламенту чэмпіянату. Але там пакуль няма вашай ключавой ідэі — раўнда плэй-оф.
— Спадзяюся, у пачатку верасня выканкам БФГ вырашыць пытанне сцвярджальна. Гэты топ-раўнд пратрымае цікавасць і ажыятаж вакол галоўнага турніру да самага фінішу. Навошта зводзіць усё да междоусобице фаварытаў у рэгулярным сезоне? Трэба падняць значнасць тытула, зрабіць усё прыгожа. Тут і для зборнай карысць.
— У вас выдатна адладжаная праца на ніжніх паверхах клубных структур. Стратэгія развіцця БГК прадугледжвае апору на беларусаў?
— Такі прынцыповы падыход. Але на гэтым шляху ёсць і складанасці. Гандбол прыцягваецца да сталіцы. І ўсе малодшыя зборныя сканцэнтраваны там. Але, спадзяюся, з часам удасца стварыць вучылішча алімпійскага рэзерву і ў нашым рэгіёне. У нас ужо працуюць два спецкласса. Створаны цэнтр на базе палаца “Вікторыя. Паўтары-дзве сотні дзяцей, якія тут займаюцца, будуць сталець. Нам вельмі важна мець такі кадравы рэсурс. Вось панадзіліся задаваць мне пытанне: а што будзе, калі вас не будзе? Адказваю: мы будзем заўсёды. Піраміда створана. Яна зарабіла паўнавартасна. Побач з першай камандай шмат хлопцаў, якія могуць і будуць гуляць.
— Парадокс: як толькі сезоны сталі адкрывацца “Кубкам Белгазпрамбанка, БГК перастаў браць золата.
— Заўсёды ўзнікаюць хваробы росту. Адбываецца змена пакаленняў, вектараў руху. Змяняецца агульная абстаноўка. Нельга скідаць з рахункаў з'яўленне “Дынама. Змянілася поле, на якім мы хочам гадаваць ураджай. Час нашых памылак ўжо скончылася. Пара вяртацца і добра працаваць. Турнір пераконвае, што цяперашняя каманда значна адрозніваецца нават ад леташняй.
— Калі коратка — чым?
— Стала дысцыплінаванай і разумнай.
