Македонскаму "Вардару" для датэрміновай перамогі ў брэсцкім турніры не хапіла 12 секунд. Столькі часу заставалася да сірэны, калі разыгрываючы клуба імя Мяшкова Дзяніс Валынцаў прарваўся па цэнтру на пазіцыю для кідка і зарабіў сяміметровы. Яго стрымана рэалізаваў Давід Шпилер і ўсталяваў, мабыць, справядлівы нічыйны вынік. Турнірны расклад пакідае нядзельныя шанцы на першае месца адразу тром клубам.
Па мерках міжсезоннай летняй пары, БГК і "Вардар" падарылі брэсцкай публіцы выбітны матч. Пры гэтым задача перамагчы ў турніры, відавочна, не пераважала над рулявымі гэтых клубаў Жэлька Бабічам і Зоранам Кастратовичем.
Чэмпіён Македоніі не пагнаўся стрымгалоў за рэальным шанцам загадзя апрыходаваць турнірны трафей і прызавы куш, хоць перамога над гаспадарамі гэта гарантавала. Кастратович строга ішоў прынцыпе раўнамернага размеркавання нагрузкі і задзейнічаў у паядынку толькі тузін з двух дзясяткаў гульцоў, прывезеных у Брэст. Пры гэтым супраць мяшкоўцаў не выйшаў ніхто з гадовага расійскага папаўнення клуба. Міхаіл Чипурин траўмаваны. А Цімур Дибиров і Аляксей Растворцев хораша змагаліся напярэдадні супраць нядаўніх аднаклубнікаў з Чэхава і атрымалі ў ўзнагароду планавую перадышку.
Затое ва ўсёй красе паўстаў іншы навабранец "Вардара" — лепшы бамбардзір іспанскага чэмпіянату Алекс Дуйшебаев. Сын вялікага Таленту-бацькі магутна глядзеўся на пазіцыі паўсярэдняга-ляўшы.
Галоўнакамандуючы берасцейцаў у параўнанні з пятнічным паядынкам супраць ЗТР замяніў у стартавай "сямёрцы" толькі брамніка. Матч пачаў Віталь Чарапенька. Аднак заяўлены Бабічам прынцыпова новы для БГК кадравы падыход зноў выконваўся цвёрда. У цяжкім матчы, растянувшемся ў беспрерывную пагоню за супернікам, паўдзельнічалі ўсе унесеныя ў пратакол шаснаццаць гульцоў. Прычым кожны без выключэння — прыкметным чынам.
Гэты тэзіс прагучыць для адукаванай публікі асабліва ўражліва, калі завастрыць увагу на тым, што ў аўрал вырашальных хвілін трэнер смела кінуў беларускіх хлопцаў Аляксея Ушала (ён склаў тандэм лінейных з Вячаславам Шумаком) і Дзяніса Валынцава. Яшчэ па вясне прыхільнікі мяшкоўцаў не маглі пра такое і падумаць. Малады разыгрываючы праявіў цудоўныя кемлівасць і вытрымку, зарабіўшы за пяць хвілін тры сяміметровых!
Страсці вспучивали тарафлекс да самых апошніх імгненняў. За дзве секунды да заканчэння гульнявога часу дыскваліфікацыю зарабіў капітан мяшкоўцаў Люба Вукіч. Харват перашкодзіў супернікам разыграць "хуткі цэнтр" і цяпер, згодна з гандбольным законах, за наўмысны фол на апошняй хвіліне павінен быць адхілены ад нядзельнага паядынку супраць зубастых "Чэхаўскіх Мядзведзяў".
У ім мешковцам вельмі неабходная перамога. Магчыма, з загадзя отмеренным лікам. Бо з велізарнай доляй верагоднасці пераможцы турніру назаве цяпер не вялікая сума ачкоў, а лепшая розніца закінутага і прапушчанага. Пры гэтым "Вардар" на сустрэчу з андердогом з Запарожжа выйдзе першым...
Прамая гаворка
Віталь ЧАРАПЕНЬКА (БГК ім. Мяшкова):
— Гэта матч зручна параўноўваць з тым, што быў паміж камандамі тыдзень таму ў македонскай Струзе. Тады мы прайгралі дзевяць мячоў, а сёння была напружаная барацьба. Там мы вельмі дрэнна выглядалі ў абароне ў першым тайме. Потым наладзілі гульню, сталі дзейнічаць агрэсіўна, наблізіліся на адзін мяч, аднак хто-то зноў нас "пераключыў", і мы вярнуліся ў той жа дрэнны гандбол.
А сёння напружанне і барацьба былі на працягу ўсяго матчу. Былі і добрыя моманты, і дрэнныя. Але ў цэлым згулялі нашмат мацней. Для мяне ў Струзе супраць "Вардара" была толькі другая сур'ёзная гульня ў гэтай "предсезонке". А ў Брэсце адчуваю сябе нашмат лепш і больш упэўнена. Многае атрымалася. Мне падабаецца, як агрэсіўна сталі дзейнічаць нашы хлопцы ў абароне. Яны з розумам тактычна фаляць, зрываюць суперніку атакі, прымушаюць яго спяшацца, кідаць "пад узнятыя рукі".
Важна, што наш трэнер Жэлька Бабіч верыць у кожнага гульца. У яго няма першае, другое, трэцяе нумароў. Выпускае ўсіх, і ўсё добра гуляюць. Прывыкаем, што кожны можа выйсці ў любы момант і павінен быць да гэтага гатовы. Гэта не тое, што было раней, калі восем-дзевяць чалавек гулялі па пяцьдзесят хвілін, а астатнія сядзелі на лаўцы і варажылі, ці выпусцяць іх або няма.
