На прэм'ерны хатні паказ абноўленай версіі брэсцкага клуба імя Мяшкова прахалодным пятнічным вечарам сабралася дзве тысячы гледачоў. Палац спорту "Вікторыя" публіка пакінула у настроі стрыманага аптымізму. Першае ўражанне: а нічога ж каманда атрымліваецца!
Можна цвёрда заяўляць, што Жэлька Бабіч — не конъюнктурщик. Які сабраўся на лепшых месцах VIP-кворум (патрон клуба Аляксандр Мяшкоў глядзеў гульню у кампаніі з кіраўніком Уладзімірам БФГ Канаплёвым і "губернатарам" Канстанцінам Сумарам) не спакусіў харвацкага рулявога здабываць дэбютную перамогу над украінскім ЗТР любой цаной. Склад стартавай сямёркі, дзе знайшліся вакансіі для запознена якія далучыліся да каманды левага паўсярэдняга Дзмітрыя Камышика і плеймейкера Давіда Шпілера, казаў аб працягу планамернай перадсезоннай працы па інтэргрыраваньня ў гульню перш за ўсё пачаткоўцаў.
Акрамя згаданых беларуса і славенца, права пачынаць матч атрымалі варатар Іван Пешыч, правы крайні Мілан Джукіч (серб, нагадаем, лячыўся амаль увесь мінулы сезон), лінейны Вячаслаў Шумак і правы паўсярэдні Роберт Маркотич. Пры пераходзе ў абарону на змену Шумаку і Шпилеру спяшаліся Нерыюс Атаевас і Домагой Сршен. Гэтая магутная звязак літоўца і харвата ў цэнтры абароны ўяўляецца ключавым звяном ахоўнай схемы 6-0. Аб яе эфектыўнасці, дарэчы, кажа вельмі сціплае колькасць мячоў, здабытых запарожскім.
Заўважым, што перавага гаспадароў зрабіўся відавочным далёка не адразу. У першым тайме ЗТР супраціўляўся складна і адчайна, а за пару хвілін да перапынку нават пабываў на мяч наперадзе. Але пачатак другой палову надзеі гасцей обломило. У іх літоўскага галоўнакамандуючага Артураса Юшкенаса не знайшлося пярэчанняў масавага ўводу ў бой з брэсцкай лаўкі грунтоўнага падмацавання.
Месца на флангах занялі Люба Вукіч і Макс Баранаў, Атаевас стаў гуляць і ў нападзе. А галоўнае, што вароты ўзяў пад ахову Віталь Чарапенька. Давераны яму тайм галкіпер зборнай адпрацаваў ліха. Ён прапусціў толькі восем мячоў, тады як партнёры ў атацы пераўзышлі гэты паказчык больш чым удвая. Пераломным момантам матчу стаў пенальці, які на 42-й хвіліне пры "плюс 4" кумір публікі Чэрап выйграў у лепшага гульца супернікаў Максіма Карамышава. ЗТР адразу неяк абмяк і стаў няўхільна адставаць.
Бабіч і яго асістэнт Андрыя Нікаліч правялі матч цалкам у рэчышчы новага курсу, публічна абвешчанага напярэдадні Аляксандрам Мешковым. Выкарыстанне легіянерскай і беларускай складнікаў каманды адбывалася прыкладна на парытэтных пачатках. У выніку ніхто з сустрэўшы на лаўцы стартавы свісток да сірэны на ёй не адседзеўся.
Нарэшце-то рэальна важную ролю другога дыспетчара сталі адводзіць Дзянісу Волынцеву. Даволі доўгія гульнявыя адрэзкі правялі на тарафлексе Аляксей Ушал і Алег Астрашапкін. І назіраць за такім шматаблічным БГК стала нашмат занимательнее.
Прамая гаворка
Вячаслаў ШУМАК (БГК ім. Мяшкова):
— Галоўнай задачай было надзейна стаяць у абароне і па магчымасці выкарыстоўваць контратакі. З такім планам быццам бы справіліся. У другім тайме перайгралі запарожцаў перш за ўсё за кошт уважлівай абароны. У нападзе пакуль не ўсё атрымлівалася.
Добра пачалі сезон з Жэлька Бабічам. Такога цікавага трэнера ў маёй кар'еры яшчэ не было. Шмат новага ў трэніроўках. Усе незвычайна і цікава. Думаю, у нас з ім многае атрымаецца. Плюсы ў тым, што ўзмацнілася абарона, нашмат больш дысцыпліны ў пазіцыйнай атацы.
Мне як лінейнага цяпер вельмі важна наладзіць узаемадзеянне з разыгрываецца Давідам Шпилером. На турніры ў македонскай Струзе гэта не вельмі-то атрымалася. Як ні парадаксальна гэта гучыць, перашкодзіла надвор'е. Гулялі пад адкрытым небам, і часта ішоў дождж, было слізка. Пакуль мне зручней гуляць з Іванам Карачичем. Але думаю, з'явяцца новыя варыянты.
Даўно не гулялі ў Брэсце. І вось адразу такі добры турнір з моцным складам удзельнікаў. Прыемна, што пахварэць за нас прыйшло даволі шмат народу. Тры гады таму на такіх летніх матчах запаўняліся толькі партерные сектара, а наверсе людзей было ледзь-ледзь. А зараз зачыняюцца ўсе бакавыя трыбуны. Гэта выдатна дапамагае нам у паядынках супраць сур'ёзных каманд.
