Кубак Белгазпрамбанка. Праскочыць прахадную

Галоўныя рэгаліі гандбольнага "Кубка Белгазпрамбанка" – уласна трафей і прызавы бонус у 5000 еўра – адправіліся на Запарожжа. У Берасці з нагоды перамогі ўкраінскага "Матора" крыху сумуюць. Тым больш што прапісаць кубак па месцы ўстановы мясцоваму клубу імя Мяшкова не ўдалося ужо чацвёртае лета запар.

Але ёсць прапанова ўгледзець у тым, што здарылася, не толькі крыўда, але яшчэ і ладны нагода для гонару. Такое серыйную знаходжанне на другіх ролях зусім не слабой каманды гаспадароў — яшчэ і пацверджанне таго, што "ў Брэсце усё па-сумленнаму", што тытульны спонсар турніру (ён жа ключавой інвестар БГК) банкует непрадузята, будучы заклапочаны чысцінёй рэпутацыі і на спартыўнай ніве. Затое турнір у Брэсце і сапраўды налаўчыліся прымаць хлебасольным, з зайздроснай цеплынёй пачуццяў і арганізатарскай выразнасцю. Каманды, бывалі тут у жнівеньскую пару ўпершыню, кожны раз з'язджалі з летуценным пажаданнем: добра было б прыехаць яшчэ...

8.08. БГК ім. Мяшкова (Брэст, Беларусь) — Одорхей (Румынія) — 36:30 (16:17)

БГК ім. Мяшкова — Чарапенька, Пешыч; Бабічаў (1), Божавіч (5), Камышык (2), Шпилер (2), Нікуленкаў (1), Стойкавіч (5/2), Шумак (1), Вукіч (7), Баранаў (4), Карачыч (5), Рутэнка (1), Разгор (2), Шыловіч, Астрашапкін.

Одорхей — Тевзадзе, Сабо, С. Орбан; Стаілаў (2), Михалча (3), Компорай, Шипош, Русия (6), Талаш (4), Л. Орбан (1), Кузманоски (1), Ференчи (2), Сас (1), Майнов (7/3), Оньежекве (3).

9.08. БГК ім. Мяшкова — Чэхаўскія Мядзведзі (Чэхаў, Расія) — 35:33 (18:15)

БГК ім. Мяшкова — Пешыч, Чарапенька; Бабічаў (3), Божавіч (1), Манойлавіч (5), Камышык (1), Шпилер (2), Нікуленкаў, Стойкавіч (4/3), Шумак, Вукіч (5), Баранаў (1), Карачыч (1), Рутэнка (5), Разгор (5), Шыловіч (2).

Чэхаўскія Мядзведзі — Грамс, Паўленка; Адразаючы (5), Корнеў (3), Кавалёў (1), Катоў (2), Черноиванов (3), Андрэеў (1), Макараў (1), Вёсак (6/2), Остащенко (з), Шэль-менко (4), Житников (4), Куретков.

10.08. Матор (Запарожжа, Украіна) — БГК ім. Мяшкова -30:28 (15:14)

Матор — Штохл, Кашавы, Сапун; Жукаў, Кубатко (2), Еўдакімаў (1), Скопинцев (3), Шавялёў (5), Афлитулин, Курыленка (4), Козакевич (2/2), Жук (1), Перэс, Данцаў, Ануфрыенка (9), Бурка (2).

БГК ім. Мяшкова — Чарапенька, Пешыч; Бабічаў (3), Божавіч (1), Манойлавіч (2), Камышык (2), Шпилер, Нікуленкаў (2), Стойкавіч, Шумак (1), Вукіч (3), Баранаў, Карачыч, Рутэнка (6), Разгор (4/2), Шыловіч (4).

ЯК ГУЛЯЛІ САПЕРНІКІ. 8.08. Матор — Чэхаўскія Мядзведзі— 34:28 (18:12). 9.08. Матор — Одорхей— 27:21 (13:10). 10.08. Чэхаўскія Мядзведзі — Одорхей — 34:33 (20:18).

ЛЕПШЫЯ БАМБАРДЗІРЫ: Дзмітрый Житников (Чэхаўскія Мядзведзі), Сяргей Ануфрыенка (Матор), Уладзімір Русия (Одорхей) — па 18 галоў, Сяргей Бурка (Матор) — 16, Люба Вукіч (БГК ім. Мяшкова) — 15.

ЛЕПШЫЯ ГУЛЬЦЫ: Канстанцін Курыленка (Матор), Дзмітрый Камышык (БГК ім. Мяшкова), Дзмітрый Житников (Чэхаўскія Мядзведзі), Уладзімір Русия (Одорхей).

Цяперашні склад удзельнікаў дзейства пры павярхоўным разглядзе выглядаў пресновато. Экзатычны госць з Румыніі не зводзіў гучнымі тытуламі, а трыо чэмпіёнаў Беларусі, Украіны і Расіі пестрило знаёмымі імёнамі і прозвішчамі.

Интриговал ў раскладзе хіба што палітычна оттененный стартавы паядынак чеховцев і запарожцаў. Але на паверку ён ні рэплікай, ні позіркам, ні узмахам рукі не выбіўся за рамкі чыста спартыўнага суперніцтва. Зачыняючы смажаную тэму, заўважым, што сённяшні "Матор" паўстае гэткім эталонам паліткарэктнасці і жыццёвай мудрасці. Клуб зрабіў усё, каб захаваць у інтэрнацыянальным складзе трыо расейцаў. Прычым Ягор Еўдакімаў, Иналь Афлитулин і Алег Скопинцев успрынялі такую пазіцыю працадаўцы з ўдзячнасцю і падкрэсьленай павагай да краіны, дзе зарабляюць легіянерскі хлеб. "Выбар гэтых хлопцаў пераканаўча даказвае, па чый бок праўда. Калі б яны судзілі аб Украіне не з сваіх уражанняў, а са слоў расейскіх тэлеканалаў, то наўрад ці былі б цяпер з намі", — пераканаўча расставіў акцэнты галоўны трэнер Сяргей Бябешка у вялікім інтэрв'ю для "ПБ", якое вы хутка прачытаеце.

...Дык вось, пра афішы. Нягледзячы на яе знешнюю штодзённасць, змястоўна гэты белгазпромбанковский турнір аказаўся, бадай, лепшым з усіх сямі праведзеных. Нават загадкавы "Одорхей" ўзровень суперніцтва трымаў, не покорившись без супраціву ні аднаму з тытулаваных апанентаў. А тыя адчайна рубіліся пад грыфам хуткай Лігі чэмпіёнаў. Прычым "мядзведзям" яна гарантаваная, тады як мешковцам і моторовцам чакаюць праз месяц кваліфікацыйныя "турніры ісціны". Магчыма, блізкасць такіх выпрабаванняў і матывуе брэст-чан і запарожцаў на трэніравальны фарсаж. Адсюль парадокс: іх цяперашнія гульнявыя кандыцыі відавочна вышэй, чым у чеховцев Уладзіміра Максімава.

Рулявы БГК Жэлька Бабіч адчуваў сябе вужакай на патэльні. Барацьбу за вынік неабходна было сумясціць з межсезонными целесообразностями. І з прэзентацыямі заадно. Скажам прама, харвацкаму трэнеру многае ўдалося. Па-першае, ён жалезна вытрымаў план актыўнай ратацыі, даваў шанец заявіць пра сябе ўсіх, хто трапляў у заяўку (гэтым абдзялілі толькі беларусаў Дзмітрыя Патоцкага і Алега Астрашапкина). Па-другое, Бабіч, магчыма, знарочыста прапанаваў публіцы і шматлікіх клубным папячыцелям параўнаць дзве крайнія версіі стартавай сямёркі: умоўна кажучы, беларускую (шасцёра нашых зборнікаў плюс Люба Вукіч) і балканскую. На мой погляд, легіянеры, пачыналі паядынак супраць "мядзведзяў", гэта параўнанне пакуль выйгралі.

Нарэшце, па-трэцяе, трэнер пастараўся даць нам зразумець, што ўяўляе сабой цяперашняе сціплае лікам мешковское папаўненне. У ранейшыя гады ў БГК здараліся прамашкі ў селекцыі. Па уражанням турнірнай трохдзёнку, з-пад падазрэнняў, здаецца, можна выводзіць сербскага паўсярэдняга Міколу Манойловича і славенскага левага крайняга Сымона Разгора. Калі сцісла, абодва — класныя майстры, привнесшие у гульню мяшкоўцаў фарбаў і самабытнасці. Аўстрыйскаму левше Янко Божовичу гэтак жа катэгарычна "комплиментарить" не вазьмуся — глядзім далей...

Натуральна, з асаблівым прыхільнасцю "прыёмная камісія", напалову заполнившая трыбуны "Вікторыі" ў нядзельны спёка, сустрэла намінальны фінал. Бой БГК і "Матора" за галоўны прыз выліўся ў чарговы брэсцкі бенефіс Бябешка, якія не аднойчы здараліся ў бытнасць ўкраінца галоўным трэнерам мінскага "Дынама". Бабіч, напэўна, праігнараваў горкі вопыт на гэты конт сваіх папярэднікаў. У такім выпадку зафіксуем і на яго лбе павучальную самастойна набітую шышку.

У пасляматчавых тлумачэннях няўдачы Жэлька наракаў на масава правальныя дзеянні задняй лініі. І паўсярэднія мяшкоўцаў, і асабліва не набралі формы разгульвальшчыкі Давід Шпилер, Дзмітрый Нікуленкаў, Іван Карачыч згулялі сапраўды бледна. Толькі ж гэта не проста фатальнае збег абставінаў. Гэта вынік вынаходліва скроенной і изворотливой запарожскай абароны. У традыцыях даўніх бебешкинских звычак яна ў калейдоскопичном рэжыме мяняла схемы і спалучэння, чым часта ставіла ў тупік у роўнай ступені і гульцоў БГК, і яго лаўку.

А згодна з глядацкім рэзюмэ, матч выйгралі запароская атака і брамнік. Бывалы славацкі галкіпер "Матора" Рыхард Штохл сапраўды бліснуў у пераломным другім тайме. Адрыў у рахунку стаў афармляцца як раз тады, калі той падмацаваў старанні абаронцаў серыяй кідкіх сэйваў. У пазіцыйных ж нападах украінцаў задалі тон галявы ляўшун-паўсярэдні Сяргей Ануфрыенка і лінейны Аляксандр Шавялёў. Год таму абодва яны падаліся з Мінска ў "Матор" ўслед за трэнерам. Падобна, ведалі, што рабілі. Паспяховы сезон у Лізе чэмпіёнаў пад пачаткам Бябешка ўзровень гульнявых уменняў гэтых хлопцаў, фігуральна выяўляючыся, падняў.

Эфектная нагляднасць прагрэсу старых знаёмых лішні раз падкрэслівае, як безальтэрнатыўна важна праскочыць вераснёўскую лігу чэмпіёнаў прахадную і для берасцейцаў.

Прамая гаворка

Сяргей БЯБЕШКА (галоўны трэнер "Матора"):

— Дзякуй за запрашэнне на турнір. Працаваў у Беларусі чатыры гады і трэба ж — прыемна здзіўлены такой арганізацыяй. Гульні не выглядалі таварыскімі: былі напружанымі і цікавымі. Мы рыхтуемся да кваліфікацыі Лігі чэмпіёнаў. Пачалі працаваць раней за іншых каманд, больш за месяц таму. І апынуліся трохі наперадзе астатніх, мяркуючы па тых матчаў, якія тут згулялі. Апрабавалі усе, што было неабходна, нягледзячы на усечаны склад. У Беларусь па невядомых прычынах не змаглі ўехаць Мікалай Стэцюра і Дзмітрый Дорощук. Нагрузка была сур'ёзнай, але ўсё выстаялі. Што тычыцца вырашальнага матчу, то мы нічога радыкальна ў сваёй гульні не мянялі. Ўжылі звычайныя абарончыя схемы 6-0 і 5-1. Суперніка скрупулёзна не вывучалі. Мяркую, наш брамнік Штохл сыграў больш эфектыўна галкіпераў брэсцкай каманды. Гэта мела вырашальнае значэнне.

Жэлька БАБІЧ (галоўны трэнер БГК ім. Мяшкова):

—У нашым выступе ёсць і пазітыўны, і негатыўны. Мэта, як і ў "Матора", — выхад у Лігу чэмпіёнаў. Ясна, што для гэтага трэба граць крыху інакш, чым атрымалася. Наша форма пакуль няважная. Але я ведаю, што зрабіць для рашэння задачы. Веру, праз дзве-тры тыдні ўсё будзе па-іншаму. Крыўдна, што ў матчы супраць "Матора" мы мелі вялікія праблемы ў атацы. Памылкі вынікалі, калі заставалася зрабіць крок, каб павярнуць гульню на сваю карысць. Чатыры-пяць гульцоў задняй лініі выглядалі дрэнна. Магчыма, зрабіў памылку, калі ў другім тайме замяніў Черепень-да і адправіў у вароты Пешича. Той за дваццаць хвілін адбіў ўсяго два кідка. Але гэта падрыхтоўчы турнір, і даваць гуляць на ім неабходна ўсім.

Аляксандр МЯШКОЎ (старшыня апякунскага савета БГК):

—Каманда не паказала таго, што можа. Не ўсе гульцы здаровыя і гатовыя аптымальна. Таму будзем працаваць, каб рухацца далей. Гэтыя спаборніцтвы, сустрэчы з моцнымі супернікамі на тое і патрэбныя, каб праверыць, ці слабыя месцы і заняцца іх умацаваннем. Да вераснёўскай кваліфікацыі Лігі чэмпіёнаў у нас яшчэ ёсць час. Каманда выязджае на збор і спарынгі ў Славенію, затым у Польшчу. Прайграваць заўсёды непрыемна, але без паражэнняў не бывае перамог. А турнір у нас атрымаўся вельмі добры. Кожны год привносим ў яго арганізацыю што-то новае і цікавае. І наогул хочам зрабіць з палаца, які носіць імя нашага бацькі, любімы дом для берасцейцаў. Турнір тут — адно з подспо-рый. Зробім яшчэ дзень адчыненых дзвярэй 28 жніўня. Будзем ушаноўваць каманду па выніках мінулага сезону, уявім новых гульцоў, дамо ўстаноўку на маючы адбыцца сезон. Абяцаем шмат добрай музыкі. Гэта будзе свята для горада. Клуб запрашае ў госці ўвесь Брэст. Такога тут яшчэ не было. Зменіцца нават антураж залы — і звонку, і знутры.

Сяргей НОВІКАЎ з Брэста

11.08.2014 Прессбол / Гандбол, Еўракубкі