Белгазпрамбанк кінуў выклік іншым банкам у сферы тэатральнага мастацтва
У канцы верасня ў Беларусі з поспехам прайшоў міжнародны фестываль "Тэатральны тыдзень з Белгазпрамбанкам", у рамках якога беларускія гледачы змаглі паглядзець чатыры пастаноўкі несмяротных твораў вялікага англійскага драматурга Уільяма Шэкспіра.
Сёння на старонцы "Грашовая карта" некалькі незвычайная для яе тэма — тэатральная. На першы погляд яна здаецца вельмі далёкай ад банкаўскай дзейнасці. Аднак бізнес мае сувязі з мастацтвам, і справа нават не ў тым, што, дапусцім, карціны і антыкварыят можна лічыць добрым укладаннем капіталу. Ёсць і іншыя аспекты, аб якіх распавёў старшыня праўлення Белгазпрамбанка Віктар Бабарыка на прэс-канферэнцыі, якая адбылася перад тэатральнай тыднем.
На зайздрасць банкам.
Белгазпрамбанк не выпадкова выступіў у якасці заснавальніка і арганізатара тэатральнай тыдня. Па думку В. Бабарыка, нельга лічыць, што тэатральны праект не з'яўляецца банкаўскім прадуктам. "На самой справе гэта новы прадукт. І мы лічым, што ён укладваецца ў агульную стратэгію і агульную місію нашага банка", — заявіў банкір. Яна заключаецца ў садзейнічанні фарміраванню ў Беларусі сярэдняга класа, куды ўваходзіць найбольш актыўная, лепшая частка насельніцтва, якая забяспечвае рух наперад любога дзяржавы. Паступова, паведаміў В. Бабарыка, кіраўніцтва банка прыйшло да выразнаму разумення таго, што сярэдні клас вызначаецца не толькі велічынёй гадавога даходу, які генеруе бізнес або праца чалавека, а можа быць, нават у большай ступені тым, як гэты гадавы даход траціцца. Адной з складнікаў выдаткаў з'яўляецца культурная.
У якасці пляцоўкі, дзе будуць фармавацца культурныя патрэбы сярэдняга класа, быў абраны тэатр. Па думку В. Бабарыка, толькі тэатр гарантуе гледачам адпаведны ўзровень суперажывання і саўдзелу, якіх сёння так не хапае.
Такім чынам, лічыць старшыня праўлення Белгазпрамбанка, тэатральная тыдзень — гэта велізарны падарунак, прычым не толькі беларускай тэатральнай публіцы, якая, безумоўна, выклікае павагу як носьбіт культурных традыцый, але і сярэдняга класа.
"Я вельмі хацеў бы, каб сярод публікі, якая наведае за гэтыя чатыры дні чатыры цудоўных спектакля, было шмат людзей, якія прыйшлі ў тэатр у першы, але не апошні раз. Я абсалютна перакананы, што з боку тых, хто выступае на сцэне, будзе зроблена ўсё магчымае. З нашага боку таксама будзе зроблена ўсё магчымае, каб гэта было камфортна, цікава, каб той ажыятаж, які прысутнічае на першай тэатральнай тыдні, не спадаў і каб пачатак традыцыі была падтрыманая іншымі ўдзельнікамі не толькі свету мастацтва, але і свету бізнесу", — сказаў В. Бабарыка.
Ён выказаў надзею на тое, што не толькі банкіры, але і іншыя прадпрымальнікі, якія валодаюць дастатковым інтэлектуальным і культурным рэсурсам, з белай зайздрасцю паставяцца да ініцыятывы банка і захочуць зрабіць што-то аналагічнае яшчэ лепш. Гэта, на думку В. Бабарыка, будзе самай вялікай пахвалой для банка.
Зрэшты, як высветлілася, фестываль меў збольшага рэкламны характар. Банк як ініцыятар і арганізатар мерапрыемства, патлумачыў В. Бабарыка, бачыць карысць у тым, каб растлумачыць прадстаўнікам недзяржаўнага бізнесу, што быць кліентам Белгазпрамбанка — гэта модна. Таму што ўсе лепшыя падзеі ў Белгазпрамбанку, звязаныя не толькі з эканамічнай жыццём, але і з культурнай і сацыяльнай, будуць распаўсюджвацца і на яго кліентаў.
У сувязі з гэтым на пастаноўкі, арганізаваныя ў межах тыдня, трапілі ў першую чаргу тыя людзі, якія маюць цесныя партнёрскія і кліенцкія сувязі з Белгазпрамбанкам. Зрэшты, дзякуючы квіткі меценатскому жэсту банка былі даступныя не толькі прадстаўнікам сярэдняга класа, а, мабыць, усім жыхарам Беларусі. У спісе арганізацый, якія набываюць квіткі па безнаяўным разліку, былі школы, бальніцы, тэатры. Самы танны білет каштаваў 7 тыс BYR, самы дарагі — 30 тыс BYR. Магчыма, банк нават пратраціў. Зрэшты, ніхто з гледачоў за гэта не быў у крыўдзе.
Чаму Шэкспір?
В. Бабарыка патлумачыў і прычыны, па якіх фестываль апынуўся прысвечаным творчасці Шэкспіра.
Першым справай, паведаміў кіраўнік Белгазпрамбанка, было вырашана, што фестываль павінен быць тэматычным, таму што ў Беларусі такіх фестываляў не было не толькі ў тэатры, але і ў кіно і іншых сферах мастацтва. Потым спатрэбілася ў досыць сціснутыя тэрміны знайсці тэму, якая магла б прысутнічаць як у беларускіх тэатрах, так і ў тых тэатрах, якія былі запрошаны для ўдзелу ў фестывалі. "Мы вельмі хацелі, каб гэты фестываль стаў якім-небудзь стымулам, які-то базай суаднясення развіцця тэатральнага мастацтва ў Беларусі і еўрапейскага або, нават можна сказаць, сусветнага мастацтва. Таму нам трэба было, каб гэтая тэма была раскрытая у тым ліку і ў беларускіх тэатрах", — адзначыў В. Бабарыка.
Усім неабходным умовам адказваў Уільям Шэкспір, п'есы якога традыцыйна прысутнічаюць у рэпертуары большасці тэатраў ва ўсім свеце.
На прэс-канферэнцыі быў закрануты пытанне аб прычынах выбару не толькі аўтара п'ес, але і ўдзельнікаў фестывалю, якія прадстаўляюць тры краіны — Літву, Расею і Беларусь.
Як паведаміў В. Бабарыка, гэта не было свядомым выбарам, а стала вынікам кампрамісу паміж дастаткова сціснутымі тэрмінамі падрыхтоўкі фестывалю, рэпертуарам тэатраў і графікам іх гастрольных паездак, якія звычайна распісаны па днях. "Нам трэба было, па-першае, знайсці тэатры, якія б адгукнуліся на нашу прапанову і для якіх прыезд у Беларусь супадаў з якімі-то іх інтарэсамі", — адзначыў ён. У выніку, мяркуе кіраўнік Белгазпрамбанка, атрымалася вельмі выдатна, таму што нашы краіны ў розныя перыяды жылі культурна і эканамічна разам, то ёсць розныя спектаклі прадставяць агульную культуру, якая зараджалася ў адным месцы, а цяпер стала рознай.
У заключэнне прэс-канферэнцыі В. Бабарыка адзначыў, што ён не ведае, у якім выглядзе будзе развівацца гэты тэатральны праект у далейшым. Але выказаў упэўненасць у тым, што ў нейкім выглядзе праект працягнецца: "Я магу паабяцаць, што пакуль будуць тыя ж менеджэры Белгазпрамбанка, пакуль будуць той жа савет дырэктараў і акцыянеры Белгазпромабнка, што і цяпер, я думаю, што тэатр і Белгазпрамбанк будуць жыць паралельна. Гэта дакладна".
ПАСТАНОЎКІ
Атэла, Макбет і Някрошус
Сярод п'ес,прадстаўленых у рамках фестывалю "Тэатральны тыдзень з Белгазпрамбанкам", дзве трагедыі — "Атэла", "Макбет" — і дзве камедыі — "Сон у летнюю ноч" і "Утаймаванне свавольнай".
Адкрыла фестываль культавая пастаноўка вядомага літоўскага рэжысёра Эймунтаса Някрошуса — "Атэла". Э. Някрошус — выбітны рэжысёр сучаснасці, дзякуючы якому літоўскі метафарычны тэатр стаў класікай сусветнага сцэнічнага мастацтва. Сярод шматлікіх узнагарод рэжысёра — Дзяржаўныя прэміі Літоўскай ССР, СССР і РФ, нацыянальная прэмія "Залатая маска" і міжнародная прэмія Саюза тэатраў Еўропы. Узначалены ім тэатр Meno Fortas збірае аншлагі на тэатральных пляцоўках многіх краін свету. Яго "Атэла", пастаўлены ў 2001 годзе, упершыню быў паказаны на 49-м Венецыянскім біенале. На думку знаўцаў, вялікая трагедыя Шэкспіра ў пастаноўцы Някрошуса — пранізлівы спектакль, напоўнены непаўторнымі вобразамі і геніяльна простымі паэтычнымі метафарамі.
Нацыянальны акадэмічны тэатр ім. Я. Купалы паказаў на сваёй сцэне трагедыю "Макбэт" у пастаноўцы літоўскага рэжысёра Альгірдаса Латенаса. Ён па-свойму расставіў акцэнты ў гэтай шэкспіраўскай трагедыі: ссунуў асноўную лінію п'есы ў бок лэдзі Макбет, скараціў тэкст творы і колькасць дзеючых асоб, каб сканцэнтраваць увагу на цэнтральных персанажаў.
Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр ім. М. Горкага прадставіў спектакль "Утаймаванне свавольнай", пастаўлены рэжысёрам Валянцінай Ереньковой ў жанры мюзікла. Па думку тэатральных крытыкаў, гэта яркае, дынамічнае відовішча з закручаным сюжэтам і шчаслівым фіналам.
Завяршыў фестываль санкт-пецярбургскі Дзяржаўны акадэмічны драматычны тэатр ім. В. Комиссаржевской са спектаклем "Сон у летнюю ноч". Гэтую самую вясёлую шэкспіраўскую камедыю паставіў знакаміты балгарскі рэжысёр Аляксандр Марфем, уладальнік больш за дваццаць міжнародных і нацыянальных тэатральных прэмій, у тым ліку "Залатой маскі", "Чайкі", "Залатога софита".
Уладзімір ТАРАСАЎ
